بررسی اثر هپاتوتوکسیک استات سرب بر بافت کبدی خرگوش سفیدنژاد نیوزلندی

چکیده مقدمه: سرب یکی از فلزهای پر مصرف از زمان‌های بسیار قدیم است و در حال حاضر نیز کاربرد بسیار وسیعی در صنایع مختلف دارد. مقدار اندک سرب هم سمی است، به‌گونه‌ای که سبب بروز اثر سوء فراوان بر ساختار بیوشیمی، فیزیولوژی شده و حتی سبب بروز اختلال رفتاری می‌شود. مطالعات نشان داده است که سرب بر بافت‌های مختلف از جمله دستگاه عصبی، بافت‌های خونی، دستگاه گردش خون و کلیه و دستگاه تولید مثل اثردارد. هدف: بررسی میزان آسیب هپاتوسیت‌ها درسطح میکروسکوپ الکترونی و نوری پس از مصرف استات سرب مواد و روش‌ها: در این مطالعه از خرگوش نر سفید نژاد نیوزلند استفاده شد. خرگوش‌ها به دو گروه مطالعه(10N =) و کنترل (10N=) تقسیم شدند. به گروه مطالعه mg/kg 5/6 استات سرب به صورت داخل صفاقی روزانه به مدت7 هفته به‌عنوان فاز مزمن و به گروه کنترل نیز به‌همان مقدار و مدت، آب دو بار تقطیرشده تزریق شد. بعد از این مدت از بافت کبد خرگوش‌ها نمونه‌برداری شد و آماده‌سازی بافتی برای میکروسکوپ نوری و الکترونی به روش استاندارد صورت گرفت. سپس بررسی کمّی و کیفی(مورفولوژی و مورفومتری) بر تصویر بدست آمده انجام و نتایج کمّی با آنالیز آماری ارزیابی شد. نتایج: هپاتوسیت‌های گروه مطالعه در مقایسه با گروه کنترل، میتوکندری‌های واکوئلیزه، شبکه اندوپلاسمی خشن دژنره و هسته هتروکروماتین داشتند و میانگین طول متوسط قطر لبول‌های کبدی کاهش نشان می‌داد(P ≤0/05). نتیجه‌گیری: بررسی‌ کمّی و کیفی در فاز مزمن نشان داد که استات سرب باعث تغییر واضح در بافت کبد می‌شود.